Bu bir kitap ismi. Yazarı, AHSEN DALCA KORKUTAN. İçinde 19 hikaye var.

 

Baştan söylemeliyim; bu bir tanıtım yazısı değil. Duyuru niteliğinde bir yazı (tanıtım yazısı daha sonra inşallah). Neden mi böyle bir duyuruyu kaleme alma gereği duydum. Heyecanlandım, Kitabın matbaadan çıktığını Yazarından telefonla öğrendiğim an, kendi kitabım çıkmışçasına belki de daha fazlasıyla sevindim de ondan. Duyduğum heyecanı sizlerle de paylaşmak istedim. Bahis mevzuu Kitabı ve Yazarını, senin için ayrıcalıklı kılan ne olmalı ki bunu paylaşıyorsun sorusu haklı bir soru. Anlatacağım efendim.

 

Ahsen, bizim ilk göz ağrılarımızdan. Kadim dostum, karındaşım, Kadir Dalca'nın kızı. Kadir Dalca kim. İşte söz konusu duyurumun hikayesi de bu soruyla birlikte başlıyor.

 

Kadir Dalca, Bursa İlahiyat Fakültesi'nde dört yıl aynı sınıfta okuduğum, bu dört yılllık süre içinde aynı evde kaldığım aziz dostum. Neler yaşayıp, neler paylaşmadık ki. Yaşandı ve bitti mi. Asla. Bursa'daki ilk günümüzden bugüne, büyük bir saygı ve muhabbetle, sürekli üstüne koyan ve artan bir keyfiyetle yaşanan, yaşanmakta olan ve yaşanacak bir dostluktan söz ediyorum. Dostluğumuza vurulan mühür, cennet dostluğudur.

 

Bursa... mübarek ve ruhaniyetli şehir. Feyzi bol, bereketi bol, ruhu Allah kelamı ve Peygamber nefhasıyla yoğrulmuş ulu toprak. Ah Bursa, sende neleri saklamadık, neleri yaşamadık, neleri solumadık ki. Sen bize şehrin ne ve kim olduğunu öğrettin. Biz şehri seninle tanıdık. İnsanı öğrettin bize. Her bakımdan mektebimiz oldun. Ellerinden öpüyorum.

 

Kadir Dalca, erken evlendi. Ben ve akranlarımın acaba 'evde mi kalıyoruz' sendromları yaşamaya başladığımız bir vakt-i evvelde evlendi. Çok da iyi etti. Kadir'den hatırı sayılır bir zaman sonra bizler de evlendik. İşin başında evde mi kalıyoruz acaba sendromu, benim için şimdilerde de geçerli sayılabilir. Aman efendim, zinhar bu bir şikayet ve üstü kapalı bir talepkarlık olarak anlaşılmasın. Halimden memnunum, şükürler olsun.

 

Kadir'in evliliği, hayatımızı, kendisini çok sevdiğimiz Güzin adlı bir kardeşle müşerref kıldı. Güzin kardeşime hepimiz şükran borçluyuz. Kadir'e çok çok iyi bir eş olmasının yanı sıra, hep içten, hep gülen bir yüzle nice kahrımızı çekti ve çekiyor. Üzerimizde çok hakkı var. Kadir'in dostluğu ve kardeşim Güzin'in samimiyeti sebebiyledir ki, evleri kendi evimmiş gibi rahat ettiğim ender evlerdendir. Tabii burada Kadir Dalca'nın kardeşi Sabit'e dolayısıyla Sabit-Kadriye evliliğine, Sinan Şahin'e ve haliyle Sinan-Nuran evliliğine ve de dostluklarına da temennada bulunmak boynumuzun borcudur. Revan, elbette o çipil çipil bakışların ve harika gülüşünle seni unutmadım çocuğum.

 

Evet efendim, sözün başına yani Ahsen'e dönelim. Ahsen'in doğumu, evvel emirde başımızdaki kavak yellerinin, bambaşka bir milada inkılap etmesi gerektiğini bize ihsas eden ciddi bir uyarıydı. Ahsen uyarının bizatihi kendisiydi. Büyüyor muyduk ya da büyümüş müydük! "Bu akşam yine benim yollarıma bakmışsın" kabilinden şarkıların ve papatya falı romantizminin bizi hızla terkettiğini biraz da beleren gözlerle fark etmeye başlamıştık. O da ne, 'Uyarı' gözümüzün önünde büyümeye başlamıştı. Gerçekten akıllanmalıydık. Akıllandık mı peki. Ben kendi adıma pek de akıllandığımı söyleyemeyeceğim, ama Ahsen'in Babası'nın akıllandığından eminim.

 

Ahsen büyüdü, serpildi, evlendi, anne oldu. Eşi Salih'le birlikte büyüttükleri iki evlada sahipler şimdi. Salih'e de buradan selam olsun.

 

Ve yıllar yıllar önce öğrendim ki Ahsen yazıyormuş. Tabiatıyla bu durum çok ilgimi çekti ve sevindim. Ahsen büyüdü, evlendi anne oldu; anne olmakla kalmadı yazar oldu. Yani "Belki de Muhteşem" değil, muhteşem. İlerde belkisiz bir ihtişamın kendisini selamlayacağından eminim.

 

Bu Ahsen'in ilk kitabı. Doğumuyla ilk göz ağrılarımızdandı ancak, Kitabı spesifik manada ilk göz ağrımız oldu.

 

Şimdi kalemi elime alıyor ve Ahsen Dalca Korkutan'ı saygı duyduğum yazarlar hanesine özenle meşk ediyorum.

 

Hazreti Hak yolunu mübarek, kaderini büyük eylesin.

 

Erdal Çakır

17.02.2024