Geceleyin gelen gecemize misafir olur. Bu dili anla. Harf atlama ki karanlığın çukuruna düşmeyesin. Ay'la gelen o gül yüzlünün getirdiklerinden bir mühür basıldı kalbimize. Karanlığını sıyırıp atmış tertemiz bir gece gibi duruyordu karşımızda. Altın divitini ruhun okkasına batırıp batırıp, sadrımıza şu notu tekrar tekrar nakşetti:

Anla, anla ki nurun galip gelsin. Baktığın zan olmasın, şehadet olsun. Bastığın toprağın kefenli olmasına dikkat et. Dikkat et… nice kefensiz geceler toprağıdır nice kalpler. Manayı Hak'la sırla ki kalbini çürütmesin. Yolun eyersiz olursa, yolculuğun kan revan olur. Yoluna eyer vur, yolculuğunu koşumla, ilmini edebine sar, emanetine vefa göster, Hak'la gelendir Hak'ka giden, 'sen'le gelen başkaya gider, iyi anla, iyiyi anla, iyice anla, sen ne vakit sen oldun da O'ndan bahsediyorsun.

Rabbim,

Elini ver. Aczim elsiz ayaksızdır. Dilim kusurlu, sesim sunturlu, nefsim hasarlıdır. Ey geceyi merhametine sarıp gündüz eyleyen, ümmîliğimden razı ol. Beni harfin tuzağından, kelimenin uzağından, cümlenin kibrinden koru. Yazılmamış sayfalardan çıkıp geleyim sana. Canımı sil Rabbim, ki canan iddiam olmasın.

Ey güzeller güzeli Allahım, sana kaç bin kez kurban olursam bana İsmailim dersin.

 

Erdal Çakır